Drugs en rijgedrag

D

S Reageer! (0)



Verschillende drugs hebben verschillende effecten, ook op de rijvaardigheid. Zo kan gebruik van cannabis leiden tot verminderde concentratie, een lagere reactiesnelheid en meer slingerbewegingen. Bestuurders die alleen cannabis hebben gebruikt, lijken zich daar meestal wel van bewust te zijn en proberen voorzichtiger te gaan rijden.5  Ondanks het aangepaste gedrag is het risico te vergelijken met rijden na het drinken van een paar glazen alcohol. Wie zowel heeft geblowd als gedronken, neemt aanzienlijk grotere risico’s.Onder invloed van  cocaïne en amfetaminekunnen bestuurders het gevoel hebben dat ze nog prima in staat zijn te rijden, doordat deze drugs voor een gevoel van alertheid zorgen. Cocaïnegebruik leidt weliswaar tot een hogere reactiesnelheid, maar dit effect weegt niet op tegen negatieve effecten zoals het nemen van meer risico’s en sneller en agressiever rijden. Vooral  cocaïne wordt vaak genomen aan het eind van een avond uit, om te kunnen blijven doordrinken of om met een ‘fris’ gevoel achter het stuur te stappen. Wie veel alcohol heeft gedronken, voelt zich minder dronken na een snuif cocaïne. Toch is het juist deze combinatie erg riskant. Diegenen die onder invloed van een combinatie van cocaïne/amfetamine en alcohol achter het stuur stappen, lopen het meeste risico op een ernstig verkeersongeval. Geschat wordt dat dit risico 20 tot 200 keer hoger is dan in nuchtere toestand.6 GHB  heeft een verdovend effect. Bestuurders maken eerder fouten bij complexe verkeerssituaties en kunnen verkeerssignalen ook gemakkelijker over het hoofd zien. GHB is bovendien moeilijk te doseren waardoor het gemakkelijk kan leiden tot bewusteloosheid (coma). Het gevaar is dus dat de bestuurder tijdens het rijden buiten bewustzijn raakt. Er is nauwelijks informatie met betrekking tot GHB-gebruik in het verkeer, maar uit onderzoek onder ernstig gewonde automobilisten blijkt dat GHB-gebruik wel degelijk een rol speelt bij verkeersongevallen. 7 8 Onder invloed van  XTC wordt de opname van informatie vanuit de omgeving en de ruimtelijke oriëntatie  minder,  het  wordt  moeilijker  om  de  aandacht  te  verdelen  en  de  perceptie  van bewegingen wordt minder.9 Wie deelneemt aan het verkeer kan daardoor risico’s minder goed inschatten en overschat zichzelf gemakkelijker. De negatieve effecten van drugs op de rijvaardigheid leiden tot een hoger ongevalsrisico. De verschillen tussen de verschillende middelen zijn echter groot, zoals blijkt uit onderstaande tabel. GHB komt niet voor in deze tabel. Van GHB-gebruik in het verkeer zijn geen gegevens bekend. Het is dus niet mogelijk om het relatieve risico voor deze stof in te schatten.
Tabel 2: Het relatieve letselrisico van drugsgebruik in het verkeer; de verschillende BAG-klassen van alcohol dienen als referentiekader.Hoewel  alcohol  de  meest  voorkomende  psychoactieve  stof  is  onder  ernstig  gewonde  en omgekomen automobilisten, moet ook het aantal verkeersslachtoffers gerelateerd aan drugs niet onderschat worden. Een analyse van bloedmonsters van ernstig gewonde automobilisten in drie Nederlandse ziekenhuizen vond bij ongeveer 10% sporen van drugs.10 Er zijn verschillende soorten drugs en die hebben elk hun eigen effecten op de rijvaardigheid. Rijden onder invloed van drugs leidt voor iedere soort drugs tot grotere risico’s op verkeersongevallen. Vooral gebruik van amfetamines en combinatiegebruik, helemaal als het gaat om alcohol en drugs, leidt tot grote risico’s. Vermoedelijk zijn ook de risico’s van GHB in het verkeer groot. 5 SWOV (2011). Factsheet Rijden onder invloed van drugs en geneesmiddelen. Leidschendam: SWOV.6  Hels, T., Bernhoft, I.M., Lyckegaard, A., Houwing, S., Hagenzieker, M., Legrand, S.-A., Isalberti, C., Van der Linden, T. & Verstraete, A. (2011). Risk of injury by driving with alcohol and other drugs DRUID Driving under the Influence of Drugs, Alcohol and Medicines, D2.3.5. Available from http://www.druid-project.eu/.7 Houwing (2011). GHB-gebruik onder ernstig gewonde autobestuurders opgenomen in het ziekenhuis. Leidschendam: SWOV.8 Couper, F.J. & Logan, B.K. (2001). GHB and driving impairment. Journal of Forensic Science, vol. 46, nr. 4, p. 919-923.9 Veldstra, JL, Brookhuis, KA, Waard, D de, Molmans, BHW, Verstraete, AG, Skopp, G & Jantos, R (2012). Effects of alcohol (BAC 0.5%) and ecstasy (MDMA 100 mg) on simulated driving performance and traffic safety. Psychopharmacology, 222(3), 377-390.

Laat een reactie achter